Beste Beatrijs,
Als man van veertig ervaar ik soms een generatieconflict. Mijn vriendenkring bestaat voornamelijk uit jongere mensen. In mijn jeugd was er nog geen internet en geen mobiele telefoon en wanneer er een afspraak werd gemaakt, stond die gewoon vast. Tegenwoordig ligt dat heel anders. Het standaard antwoord op een voorstel tot een gezamenlijke activiteit is doorgaans een vaag ‘misschien’ en pas vlak voordat het zo ver is krijg je te horen wie er nog zin of energie heeft om daadwerkelijk te verschijnen. Ik snap best dat mensen liever pas op het laatste moment kiezen tussen een avondje buiten de deur of op de bank, maar toch stoort het me. Moet ik me er bij neerleggen dat afspraken in deze hectische tijden simpelweg vrijblijvender zijn of mag ik op duidelijkheid aandringen?
Haring of kuit
Beste Haring of kuit,
Met groepsafspraken om bijvoorbeeld op zaterdagavond uit te gaan gaat het inderdaad vaak zoals u het beschrijft. Maar die zijn altijd minder in graniet gehouwen dan een-op-een afspraken. Ook vroeger al. Groepsafspraken werden weliswaar in een agenda genoteerd, maar dat betekende niet dat iedereen ook altijd kwam opdagen. Afspraken buitenshuis met een groep vrienden voor cafébezoek of om te sporten zijn en waren altijd vrijblijvender dan afspraken bij iemand thuis, bijvoorbeeld om te komen eten. Met feestjes was het vroeger hetzelfde als nu: mensen zegden toe en kwamen vervolgens niet opdagen. Of ze reageerden niet op de uitnodiging en verschenen toch.
Met persoonlijke afspraken bij iemand thuis of met z’n tweeën naar film, concert of restaurant, mag u verwachten dat de afspraak staat, dat wil zeggen dat iemand het niet op het laatste moment laat afweten. Gebeurt dat toch, is dat reden voor openlijk misnoegen. Wél een verschil met vroeger is dat afspraken vaker gecheckt en geverifieerd worden door betrokkenen. Als vroeger een afspraak gepland werd voor over twee weken, kon iedereen ervan uitgaan dat die stond. Tegenwoordig wordt vaak van tevoren geappt ‘of alles nog steeds doorgaat’.
Als 50 plusser heb ik me wel eens verdiept in nieuwetijdskinderen en millennials. Over het algemeen vindt ik het fascinerende personen, en ik wil graag met hun in contact zijn. We kunnen zoveel van ze leren !
Ik hoop dat de iets ouderen het wel uit hun hoofd laten om deze jongelui volgens de oude waarden te beoordelen, of erger, veroordelen.
‘misschien’ betekent eigenlijk: nee met 9 letters. En dat is al van alle tijden…..