Verwaarloosd pleegkind

Beste Beatrijs,

Gedurende 35 jaar had ik een vriendin. Haar gezin en het mijne hebben samen heel wat tijd doorgebracht. Dat is alweer een tijd geleden, want onze kinderen zijn opgegroeid en het huis uit. Ons contact kon stormachtig zijn maar kende ook lange windstille periodes. Begin dit jaar ontving ik een brief waarin mijn vriendin mij aankondigde dat ik haar niets meer te vertellen had, dus: einde vriendschap. Ik kon weinig anders doen dan deze mededeling voor kennisgeving aannemen. Maar dit is niet het probleem.

De vriendin heeft de laatste jaren een pleegkind in huis voor de vakanties. Dat vind ik fantastisch en ze doet met hem ook erg leuke dingen en trekt zich zijn lot enorm aan. Natuurlijk heb ik hem ook ontmoet en met mijn kleinkinderen had hij een vrolijk contact. Iedere vakantie stuurde ik wel een kaartje, voetbalplaatjes, stickers of iets dergelijks. Maar na de eenzijdige opzegging van onze vriendschap heb ik daar de pleegzoon, sneu genoeg, ook bij gerekend. Na de tweede vakantie zonder post van mij stuurde mijn ex-vriendin mij een kaartje waarin zij mij voorhield dat haar pleegkind nu wel een eeltlaag zou krijgen, doordat ik hem bedoeld of onbedoeld vergeten was! Is dit verwijt terecht? Had zij die eeltlaag niet kunnen voorzien en daar rekening mee moeten houden?

Was ik nalatig?

Beste Was ik?

Als mensen scheiden, dan scheiden ze ook van elkaars familie. Meestal ook van elkaars vrienden, tenzij die vrienden met allebei de scheidenden even goed bevriend zijn. Maar dan zie je toch vaak dat de vrienden zich loyaal met een van de twee betonen.

In uw geval was er geen sprake van een huwelijk maar van twee vriendinnen. Die wél al 35 jaar bevriend waren, dus de impact van die scheiding zal niet onaanzienlijk zijn geweest. Vooral de manier waarop dit is gegaan (de vriendschap schriftelijk opzeggen om een clichéreden) is affreus. Een schoolvoorbeeld van hoe het niet moet. Het is harteloos, wreed en leidt bij de ander tot onbegrip en gekwetstheid. Allemaal nergens voor nodig.

En vervolgens gaat uw ex-vriendin u op het matje roepen omdat u geen gezellige kaartjes naar haar pleegzoon meer stuurt. Pardon? Denkt zij echt dat de onbekommerde contacten tussen een volwassene en een vakantiepleegkind dan even onbekommerd voortgezet kunnen worden? Mooi weer spelen, terwijl een levenslange vriendschap eenzijdig bij het grofvuil is gezet? Absoluut niet. Er is geen enkele reden waarom u de oppervlakkige relatie met het pleegkind van uw ex-vriendin zou moeten continueren, als diezelfde ex-vriendin u met een pennenstreek uit haar leven heeft geschrapt. Het is de taak van uw ex-vriendin om aan haar pleegzoon te vertellen dat de vriendschap over is. Daar wordt hij wijzer van dan wanneer er tegenover hem een maskerade wordt opgevoerd dat het hele leven okidoki is. Dat is het niet.

Schrijf haar een beleefd briefje met excuses voor het leed haar pleegzoon aangedaan, en spreek uw hoop uit dat hij andere welwillende volwassenen op zijn levenspad zal ontmoeten die hem stickers zullen sturen.