Beste Beatrijs,
Ik (meisje van 18) heb een probleem met mijn vriend van 19: hij reageert nauwelijks op wat ik hem vertel. Na een jaar verkering mis ik iets heel essentieels in onze relatie. Afgelopen zomer was ik een maand in Canada waar ik veel heb gezien en meegemaakt. Zowel op de foto’s die ik liet zien of op mijn verhaal over de ontmoeting met mijn familie kwam amper een reactie. Ik vertelde over de Rocky Mountains en hij begon over zijn Zwitserland-vakanties: daar zijn de bergen pas hoog. Ik was nog niet uitgesproken of hij begon over toen zijn ouders naar bla bla bla zijn geweest. Kortom bij alles wat ik vertel weet hij de glans er vanaf te halen. Uiteindelijk heb ik niets kunnen delen met hem over mijn reis. Dit gaat met alles zo. Ik kocht een handmatige papierversnipperaar en liet hem zien. Hij begon meteen over zijn baas: die had namelijk een elektrische en die was veel beter. Ik heb al heel vaak geprobeerd iets persoonlijks te delen met mijn vriend, maar hij komt altijd met tegenverhalen over zijn moeder, vader, zus, of zijn baas, of zijn opa.
Eigenlijk heb ik hier geen zin meer in. Hoe vertel ik hem dat ik niet meer verder met hem wil op deze manier? Ik heb al deze dingen al vaker onder zijn aandacht gebracht maar er verandert niets.
Hoe kom ik van hem af?
Beste Hoe kom ik,
Je vriend lijkt mij een buitengewoon onaardig en vervelend persoon, die jou weinig plezier bezorgt. Het lijkt me heel verstandig om er een punt achter te zetten. Er lopen zoveel leukere jongens rond. Het is zonde van je tijd om langer met hem om te gaan.
Maak het snel met hem uit. Dat hoeft niet op een ingewikkelde manier te gebeuren. Zorg dat er weinig tijd beschikbaar is. Dat je bijvoorbeeld een half uur later ergens anders moet zijn. Houd het kort. Zeg tegen hem dat je het uit wilt maken omdat je niet meer van hem houdt. Je wordt niet meer blij als je hem ziet, je hebt geen zin meer om dingen samen te doen, je wilt niet meer met hem uitgaan. Ga het niet precies uitleggen door zijn fouten nog eens uit te spellen. Laat je niet verleiden tot het beantwoorden van de vraag waarom je niet meer wilt. Zeg dan: sorry, ik weet het niet precies, maar mijn gevoel is gewoon weg.
Als dit allemaal duidelijk is, vertrek dan razendsnel en ga niet een week later nog eens met hem praten en ga niet in op voorstellen tot contact. Uit is uit, en dan moet je elkaar niet meer zien.
Over het probleem van het 18-jarige meisje met de vriend van 19 die niet luistert. Je raadt haar aan om hem subiet de laan uit te sturen. Ik hou voor mogelijk dat hij meer onwetend is dan kwaadwillend of egoïstisch; mogelijk heeft hij nooit de kans gehad om meer te leren over goede communicatie. Hij is er gewoon nooit op gewezen; laat staan dat hij weet hoe dat moet. Veel mensen zijn opgegroeid in een omgeving waar hard gewerkt werd (wordt); geen tijd wordt genomen om met elkaar te praten, zo wordt er ook niet nagedacht over het belang van meeleven, delen in elkaars belevenissen enz… Ik ben opgegroeid in zo’n milieu en in een sociaal beroep terecht gekomen en heb daarom (op latere leeftijd) geleerd wat essentieel is voor goede relaties en dus vriendschap en goed partnerschap. Ik heb (veel) broers en zusters die dit niet hebben geleerd en (met goede bedoelingen, die ik begrijp) ook die fouten maken.
Ik zou dus een tweede mogelijkheid willen geven aan dit meisje, namelijk: geef hem aan wat je belangrijk vindt (luisteren en meeleven en niet met je eigen belevenissen er doorheen komen) en dat je dit als wezenlijke voorwaarde voor een goede relatie ziet. Dan krijgt hij in elk geval een kans om iets te leren.(Er zijn ook cursussen voor zoals ‘beter omgaan met jezelf en anderen’ van Thomas Gordon). Dan nog blijft het zijn keuze om iets te veranderen, maar dan is de reden duidelijker en kan hij later beter begrijpen dat er een reden is voor zijn gebrek aan vrienden/ relaties.
Mijn pleidooi voor iets meer begrip voor onuitstaanbaar gedrag is hopelijk duidelijk.
Voor mij blijft het wel een probleem of ik en hoe ik mijn broers en zussen (en ook andere vriedinnen die uit dit milieu komen) duidelijk maak dat beter luisteren en meeleven veel relaties zou verbeteren.
Elke keer weer verbazingwekkend, de column ‘moderne manieren’ van mevrouw Ritsema.
Alleen al al die gebieden waarop ze zich met haar adviezen begeeft:
psychologie, opvoedkunde, relaties, etiquette: dat kan niet goed gaan. Als het gaat om de omgang met kinderen geeft mevrouw Ritsema soms huiveringwekkende adviezen die getuigen van een grote kilte en van onbekendheid met mogelijke ontwikkelingsstoornissen. Afgelopen zaterdag was het in drie adviezen drie keer raak: een man, die tijdens een gratis lunchconcert zijn buurvrouw hinderde viel in de categorie onaangepaste personen over wie ze schrijft “gekken hebben gewoonlijk minder geld”. Knap, zo’n diagnose op afstand. Maar geen advies over de manier waarop je een storende buurman vriendelijk en/of beleefd inlicht over mogelijk storend gedrag.
In hetzelfde antwoord gaat het over dames die op crapaud of sofa geen kant opkunnen. Hoe modern. En de wat vindt u van de volgende zinnen: ‘bij gewone conversaties zijn mensen alleen geïnteresseerd in het bovenlichaam. Dus kan het onderlichaam net zo goed weggewerkt worden (bijvoorbeeld onder tafel)’. Als ook het bovenlichaam gaat storen en dus weggewerkt moet worden zullen de moslima’s zich bij ons snel thuis voelen.
De adviezen die mevrouw Ritsema geeft bij het beëindigen van een relatie komen op het volgende neer: trek er een half uurtje voor uit, zeg waar het op staat en verbreek alle contact. “Uit is uit en dan moet je elkaar niet meer zien”.
Mevrouw Ritsema weet niet, dat veel moderne mensen dat al lang heel anders doen. Dat zij ernaar streven om het contact aan te houden, al is het alleen maar uit sociale overwegingen: de banden die inmiddels met de schoonfamilie zijn ontstaan, de ouderavonden, bruiloften en verjaardagen die op deze manier voor alle partijen aangenamer worden. En nóg modernere mensen realiseren zich, dat zij met hun ex-partner ooit eens iets bijzonders hebben gehad, koesteren die herinnering en trekken lering uit het feit, dat de zaken gelopen zijn zoals ze gelopen zijn. De adviezen die mevrouw Ritsema geeft vind ik zeker niet “misschien wel de beste adviezen van Nederland”.
Ik vind juist dat mevrouw Ritsema UITSTEKENDE adviezen geeft. Ik ben altijd blij als ze lekker laconiek en to-the-point haar adviezen geeft. Al die malle vraagjes, heel vaak vragen naar de bekende weg. Dan is het prettig als iemand zich niet laat meesleuren in het eeuwige gezeur.
@Lida, het gaat om een stel van 18 en 19 jarigen. Zij hebben een jaartje verkering. Niet te vergelijken met mensen die na 20 jaar huwelijk, met kinderen, uit elkaar gaan. Een beetje overdreven om van tieners te verwachten dat zij een heel leven lang nog contact houden vanwege ‘de banden met de schoonfamilie’… en hopelijk is er van ouderavonden nog geen sprake…
Cursussen en met de schoonfamilie relaties onderhouden? Het zijn nog tieners, voor de wet volwassen maar mentaal nog lang niet. Was een kalverliefde en het klikt niet meer. Uitmaken dus en verder gaan met je leven. Vriend heeft geen interesse in zijn vriendin dus hij zal vast niet in huilen uitbarsten maar eerder verbaasd zijn.