Beste Beatrijs,
Wij hebben een leuke tennisploeg die in de winter wekelijks een uur tennist in een sporthal. Wij zijn allen zo rond de 60 met uitzondering van ‘Wim’ – die is 83. Het probleem is dat Wim nauwelijks nog een bal raakt, hetgeen gezien zijn leeftijd niet verwonderlijk is. Een onzer gaat ons verlaten wegens een verhuizing. Wij zouden graag een speler die wel eens bij ons invalt aan ons team willen toevoegen. Die man heeft daar niet zo’n zin in, omdat het spel van Wim voor hem een belemmering is. Eigenlijk vinden wij ook dat het tennisplezier behoorlijk heeft te lijden onder het spel van Wim.
Wim zegt dat hij het zo fijn vindt om met ons te tennissen. Hij is al heel lang lid van het ploegje en wij vinden het moeilijk om hem te vertellen dat zijn tenniscarrière eigenlijk voorbij is. Hoe kunnen wij hem deze harde boodschap overbrengen of moeten wij ons tennisuur zien als een sociale daad en proberen een andere speler te vinden die wel met Wim in het team zou willen spelen?
Tennissen met een kruk
Beste Tennissen met,
Twintig jaar is wel een heel groot leeftijdsverschil om samen voluit te sporten. Drie kwieke zestigers zien met lede ogen de vaart uit hun spel verdwijnen, omdat de vierde man het niet meer bij kan benen. Dat is een behoorlijk grote opoffering als je graag een stevig potje wil tennissen. In dat geval zou ik ertoe neigen om Wim de wacht aan te zeggen. Een sportuurtje is leuk en gezellig, maar ook weer geen filantropie. Iemand moet met Wim gaan praten. Degene met wie hij op de beste voet staat. Het is geen leuke mededeling, maar het moet uit te leggen zijn, als de verhouding verder goed is. Uw ploeg bestaat uit mensen van rond de 60. Dan zijn er in uw gezelschap vast wel een paar gepensioneerden of Vutters, die wat ruimer in hun tijd zitten. Als pleister op de wonde vallen er misschien een of twee ploegleden op te porren om op een ander uur of vlak voor de vaste afspraak een extra balletje met Wim te slaan. Op beginnersniveau en gewoon voor de gezelligheid. In de winter is dat mogelijk te duur vanwege de banenhuur, maar als iedereen lid is van de tennisclub moet dat in de zomer makkelijk op die manier op te lossen zijn.
Hoewel ik geniet van uw stukjes en vaak tactvolle adviezen, vind ik uw antwoord op de vraag hoe om te gaan met deze oude spelbederver niet bevredigend. Hij maakt immers deel uit van de groep. Ik vind dat met uw suggestie die bejaarde meneer toch aan de kant geschoven wordt, wel wat hard.
Ik doe de suggestie om een andere oplossing te kiezen, bijvoorbeeld zoals wij het doen.
Maak volgend seizoen een groepje van meer mensen, bijvoorbeeld 7. Iedereen valt om de zoveel weken uit. Ook degene die eigenlijk niet zo goed speelt. (Misschien kan deze zelfs een keertje extra uitvallen.) Er blijft dan nog genoeg leuks te spelen over.