Spring naar inhoud


Slonzige vriend

Beste Beatrijs,

Ik ben een man van 37 en woon sinds een jaar samen met mijn vriend. Het adagium van onze relatie is: je bent goed zoals je bent, en doe vooral de dingen op je eigen manier. Dit principe werkt prima met grote beslissingen als het zoeken naar een appartement, het inrichten ervan en het boeken van een vakantie. Juist als we elkaar zo veel mogelijk ruimte geven, komen we tot een gemeenschappelijke keuze waarmee beide partijen gelukkig zijn. Alleen met de kleine, dagelijkse dingen wil het niet zo lukken. Ik ben precies, hou van orde en een opgeruimd huis. Mijn partner is rommeliger en ziet veel dingen gewoon niet. Vandaar dat ik me regelmatig erger aan pannen die niet goed afgewassen zijn, lampen die een hele dag voor niets branden en sleutels die altijd kwijt zijn. Moet ik nu denken: dit hoort bij hem, hij is nu eenmaal anders dan ik en dat geeft niet? Of moet ik toch schoolmeesterachtig worden door briefjes op te hangen en hem op pietluttige zaken te gaan wijzen? Eigenlijk stuit het me tegen de borst, maar tegelijkertijd ondervind ik hinder in het dagelijkse leven van zijn rommel.

Mijn vriend is een slons

Beste Mijn vriend is,

Bijna alle relaties lijden in meerdere of mindere mate aan dit euvel, omdat het zelden voorkomt dat mensen dezelfde maatstaven voor orde erop nahouden. Er is er altijd een die er meer kaas van gegeten heeft dan de ander. Belangrijk is dat allebei erkennen dat het zo ligt. Uw partner ziet minder rotzooi. Dat is op zichzelf niet erg, als hij maar wéét dat hij er minder oog voor heeft. Als hij erkent dat u de baas bent in dit opzicht, dan kunt u samen afspreken dat u hem af en toe opdrachten mag geven, zonder dat dit tot ruzie leidt. Tenslotte ondervindt uw vriend ook baat bij uw ordelijke instelling. Door uw toedoen hoeft hij niet in een puinhoop te leven. Als tegenprestatie gaat u er zo min mogelijk van uit dat hij spontaan met stofzuiger en dweil aan de slag zal gaan. Dat zal hem niet lukken. U moet het eens worden over de taakverdeling in huis, waarbij u de kapitein bent, omdat u het beste overzicht hebt. De taken die hij verkeerd of te slordig doet, neemt u voor uw rekening (dan gebeurt het in ieder geval goed) en voor de rest mag u hem opdrachten geven: wil jij de vuilniszakken even buiten zetten? Kun jij straks de flessen in de glasbak gooien? Wil je je vuile kleren van de grond oprapen en in de wasmand gooien? enzovoort. Een verzoek van mens tot mens op het moment zelf werkt beter dan het ophangen van briefjes met aanmaningen voor de toekomst. Met schriftelijke communicatie behandelt u uw vriend als een onmondige. Als uw vriend het met deze taakverdeling eens is en zich bereid verklaart om zonder morren mee te helpen, scheelt dat allicht in de rotzooi. Nog steeds zal het licht blijven branden, omdat hij het vergeet uit te doen. Nou ja, niets aan te doen. Hij zal nog steeds regelmatig z’n sleutels en agenda kwijt zijn. Maar dat is meer zijn probleem dan het uwe.

Artikelen in Liefde en relaties.

Gelabeld met .


0 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.



Sommige HTML is toegestaan