Onattente schoonfamilie

Beste Beatrijs,

Sinds anderhalf jaar heb ik een chronische ziekte en ik ondervind daarbij heel weinig belangstelling van mijn schoonfamilie. Nadat ik hier iets over gezegd heb tegen mijn schoonmoeder, is dit van haar uit heel erg verbeterd, maar van de rest hoor ik niets, niet eens een smsje. Dit doet me verdriet, vooral ook omdat ik zelf altijd heel attent en belangstellend ben. Mijn vriend en ik waren laatst een weekendje weggeweest en daar wilden we graag trots over vertellen. De afspraak was dat we even zouden mee-eten bij mijn schoonouders. Bleken daar de anderen ook te zitten en mee te eten. Er was heel even belangstelling voor ons en daarna was alle interesse weg en draaide het weer om de (klein)kinderen en hunzelf. Een fatsoenlijk gesprek kun je niet voeren met het rumoer van vijf of zes kleine kinderen die niet in toom worden gehouden. Na tien minuten kreeg ik er genoeg van, voelde de energie weer uit mijn lichaam stromen en we zijn heel snel weggegaan met een rotgevoel. Dit weerhoudt me steeds meer om naar dit soort familiedagen te gaan. Er is geen tweerichtingsverkeer. Vraag ik te veel?

Onattente schoonfamilie

Beste Onattente schoonfamilie,

Het eenvoudigste is om op te houden met persoonlijke belangstelling te verwachten van uw schoonfamilie. U hebt over het gebrek aan belangstelling gesproken met uw schoonmoeder en haar houding is heel erg verbeterd, schrijft u. Dat is een enorme winst! Verheug u daarover en laat de rest zitten.

Een (schoon)familie die op volle sterkte aanwezig is vormt altijd een bepaalde sfeer. Het is een groep mensen die bij elkaar komt uit gewoonte of om iets te vieren, waarbij zelden of nooit substantiële gesprekken worden gevoerd. Het gaat om de groep als geheel en de gezelligheid van dat moment. Als er kleinkinderen zijn, trekken die vanzelf alle aandacht en is er helemaal geen ruimte meer om ergens wat dieper op in te gaan, laat staan om persoonlijke of gevoelige dingen te bespreken. U moet dat dus ook niet verwachten.
U zit in die familie zit, omdat u getrouwd bent (een relatie hebt) met een van hen, en niet omdat iedereen u zo aardig vindt. Men heeft u niet persoonlijk uitgekozen, zoals vrienden worden gekozen. Mensen kunnen het treffen met de schoonfamilie, zodat zich warme, vriendschappelijke banden ontwikkelen, maar dat gebeurt lang niet altijd. Als de schoonfamilie (behalve uw schoonmoeder die nu meer moeite doet) het niet opbrengt om naar uw persoonlijk welzijn te informeren en zich te verdiepen in uw sores, dan ligt dat zo. Accepteer het en haal uw schouders erover op.

De waarde van dit soort familiebijeenkomsten ligt niet in een persoonlijk tweerichtingsverkeer, maar in het clangevoel dat ook voor familieleden zelf soms verstikkend kan zijn, maar waar toch altijd een thuisgevoel heerst. Aangetrouwde familieleden bevinden zich per definitie meer in de marge van zo’n familie. Dit heeft als nadeel dat ze zich erbuiten kunnen voelen staan, maar als voordeel dat ze op een vrijblijvende manier de leuke dingen kunnen meepikken en zich niet met conflicten hoeven te bemoeien. Uw verhouding met uw schoonfamilie staat in het teken van oppervlakkigheid. Verwacht er niet meer van en u zult ook niet worden teleurgesteld. En uw attentie en belangstelling kunt u bewaren voor uw eigen familie en vrienden.