Spring naar inhoud


Nichtje geeft spreekverbod

Beste Beatrijs,

Mijn zus (gescheiden) heeft twee kinderen. De oudste, mijn nichtje van 22, woont zelfstandig en wil haar moeder niet meer zien en spreken. Ook van belangrijke gebeurtenissen in haar leven, zoals een verhuizing of het halen van een diploma, mag haar moeder geen weet hebben. Mijn nichtje wil niet dat iemand van de familie haar moeder inlicht. Ze zal het ook niet accepteren als dit wel gebeurt. Mijn zus vindt dat zij als moeder hoe dan ook recht heeft op informatie over haar dochter. Zij vindt dat ik en andere familieleden, met wie haar dochter contact heeft, haar moeten inlichten over belangrijke gebeurtenissen in het leven van haar dochter. Wat vindt u, heeft mijn zus recht op informatie, omdat zij de moeder is, of moet ik de wens van mijn nichtje respecteren?

Informatieverbod

Beste Informatieverbod,

Heel verdrietig dat uw zus en haar dochter niet meer met elkaar omgaan. Iemand in de familie zou moeten proberen om een verzoening tussen die twee tot stand te brengen, want het is natuurlijk heel erg dat de dochter de moeder uit haar leven heeft geschrapt. Misschien komt u zelf in aanmerking om de rol van bemiddelaar te spreken, aangezien u op de hoogte bent van wat er in het leven van uw nichtje aan de hand is. Anders is het misschien de moeite waard om een mediator te zoeken die kan bemiddelen in het conflict.

Over het informatieverbod heb ik mijn bedenkingen. Wanneer iemand met wie u op intieme voet verkeert u in vertrouwen neemt over gevoelige materie en vraagt om deze informatie niet aan iemand anders te verstrekken, is er reden om zo’n geheimhoudingsverzoek te honoreren. Maar in dit geval gaat het om niet-beladen informatie die normaal gesproken vrijuit circuleert in een familie: ‘Dirk heeft een nieuwe baan!’, ‘Lena gaat verhuizen!’ Uw nichtje vraagt u eigenlijk om samen met haar stelling te nemen tegen uw zus. Ik veronderstel dat u zich toch vertrouwder voelt met uw zus dan met uw nichtje? U mag praten met wie u wil en u mag praten waarover u maar wil. Uw nichtje verkeert niet in de positie om de rest van de familie voor te schrijven wat zij wel en niet met haar moeder kunnen bespreken. U schrijft dat uw nichtje het ‘niet zal accepteren’ als u informatie over haar deelt met uw moeder. Is dit een verholen dreigement dat ze u ook uit haar leven zal schrappen, als u niet doet wat ze zegt? Ik denk dat u zich daardoor niet moet laten intimideren. Spreek vrijuit met wie u wil, deel uw nichtje dat ook mee en schakel een mediator in.

Artikelen in Ouders en volwassen kinderen.

Gelabeld met .


5 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Gustaaf schrijft

    Het televisieprogramma “Het Familiediner” is hier de ideale mediator.

  2. M. schrijft

    Bemoei u er niet mee. Het is uw ruzie niet, neem geen stelling in, zeg hoogstens: heel vervelend dat jullie niet door één deur kunnen. Vertel niets van de een aan de ander.
    Nichtje zal haar redenen hebben, zelfs als die alleen in haar hoofd bestaan, het is niet aan u of aan wie dan ook om te gaan regelen dat ze weer op goede voet moeten komen te staan.

  3. Wil schrijft

    Sorry, maar hier slaat Beatrijs de plank behoorlijk mis. Er zullen best gegronde redenen zijn voor de breuk tussen moeder en dochter waardoor de dochter het nodig heeft gevonden om alle banden met haar moeder te verbreken. Zelfs in die mate dat zij niet wil hebben dat anderen haar moeder op de hoogte houden van de ontwikkelingen in haar leven.
    Dat is haar goed recht. Net zoals het haar goed recht is om de band te verbreken met iedereen die haar wens niet respecteert. Dat is geen intimidatie, het is enkel zelfbescherming. Het is zelfs geen eis om partij te kiezen, het is enkel een wens om geen persoonlijke informatie te delen met iemand waarmee ze gebrouilleerd is.
    Het is niet de taak van de briefschrijfster om een bemiddelaar te zoeken of een verzoening te initiëren.
    Er zijn situaties waarin een verzoening onmogelijk is, hoezeer een programma als “het familiediner” ook zijn best doet om ons van het tegendeel te overtuigen.
    Lijkt mij dan ook een beetje betuttelend om maar even er van uit te gaan dat het allemaal wel goed zal komen en dat je daarom geen respect hoeft op te brengen voor de dringende wens van een persoon.

  4. Annabel schrijft

    Onze dochter ging met 18 jaar op kamers voor haar studie en vrij kort daarna verminderde het contact van haar kant. Waar het aan lag wisten we niet, het contact was een paar jaar weinig/heel slecht. Het waren voor ons slopende jaren, wij tastten volledig in het duister. Gelukkig heeft zij ons op een bepaald moment, zij was toen bijna 22, durven vertellen wat er in haar leven speelt en bleken er over en weer ernstige misverstanden te hebben bestaan. We hebben er samen goed over kunnen praten en het contact is gelukkig helemaal hersteld, sinds 4 jaar. Ik bedoel maar: het hoeft niet zo te zijn dat de één de ander iets heel ergs heeft aangedaan en de breuk hoeft niet definitief te zijn.
    Nichtje kan u niet voorschrijven wat u wel/niet deelt met moeder: u hebt uw eigen band met uw zus, zij staat dichterbij dan nichtje en ik vind dat de informatie richting moeder voorrang heeft boven de geheimhoudingswens van nichtje. In het uiterste geval deelt nichtje de familie maar helemaal niets meer mee. Maar of ze dit lang volhoudt, is de vraag.

  5. CH schrijft

    Inzender, wat vindt u zelf? Beide partijen stellen zich eisend op. Oók uw zus, die u dwingt tot de rol van doorgeefluik. Neem uw eigen standpunt in. Los van waar andere partijen menen recht op te hebben of wat zij dreigen te doen. Maak aan beiden uw standpunt heel duidelijk. Mediator? Uit uw verhaal proef ik dat uw nichtje niet het type is dat zich dat laat opdringen. Blijf buiten de ruzie, houd indien mogelijk de deur open voor beide partijen maar stap uit dit touwtrekspel.



Sommige HTML is toegestaan