Spring naar inhoud


Iedereen feliciteren

Beste Beatrijs,

De laatste tijd valt het mij op dat op verjaardagen de gasten elkaar allemaal, bijna zonder uitzondering, feliciteren met de verjaardag van degene die het feestje geeft. Ik kan mij niet herinneren dat dit tien jaar geleden ook zo ging. Hoogstens feliciteerde men de directe familie van een jarige. Ik vind het een beetje vreemd als zelfs de buren van een jarig kind elkaar gaan feliciteren. Kunt u mij vertellen wat de huidige etiquette is en ik zou het interessant vinden om te weten of dit inderdaad veranderd is.

Allemaal gefeliciteerd!

Beste Allemaal gefeliciteerd,

Iedereen feliciteren is een onbeholpen en serviele conversatiestopper die beter kan worden vermeden.

Ik denk dat het verschijnsel ‘iedereen feliciteert iedereen’ bij verjaardagen inderdaad in opkomst is. Vroeger was dat voorbehouden aan dorpse, provinciale kringen, waarin het individu ondergeschikt was aan de familie dan wel aan de gemeenschap. In families of in hechte samenlevingsverbanden wordt er niet zo veel onderscheid gemaakt tussen individuen en een van de manieren om eventuele verschillen recht te trekken is om bij een verjaardag of andere vreugdevolle gebeurtenis iedereen te feliciteren – de anderen zijn immers ‘ook een beetje jarig’ of delen althans in de glorie. Soms is dat ook terecht. Als een kind bijvoorbeeld is geslaagd voor zijn eindexamen, worden ouders ook gefeliciteerd, niet omdat zij het succes behaald hebben, maar omdat het voor hen ook een belangrijke mijlpaal is.
Waarom dit gebruik van binnen de strikte familiekring/platteland is overgeslagen naar de rest van de maatschappij, zodat op dit moment wildvreemden elkaar gaan feliciteren op een verjaardagsfeestje van een gemeenschappelijke kennis vind ik ook een beetje raadselachtig. De felicitatie-wildgroei is eigenlijk de zoveelste vorm van omgangsvormen-inflatie. Een applaus kan nooit meer zittend worden gegeven, maar loopt altijd uit op een staande ovatie. Begroeten en afscheid nemen gebeurt niet meer met het geven van een hand of een enkele kus, maar altijd met drie zoenen. Mensen die ergens voor zijn uitgenodigd nemen altijd een cadeau mee, ook als dat niet nodig is. In geboorteadvertenties is het uitroepteken standaard geworden: ‘Geboren!’ De geringste prestaties van kinderen worden bekrachtigd met het uitdelen van high fives. Mensen zijn vaak bang om niet enthousiast genoeg te lijken en dan is het niet meer dan logisch dat gasten op een niets-bijzonders-verjaardagspartijtje ruim felicitaties om zich heen strooien, alsof ze extra ballonnetjes opblazen ter wille van de feestvreugde. Men feliciteert de medegasten bij wijze van vriendelijke geste die meer enthousiasme uitdrukt dan het gewone ‘Hallo’ of ‘Hoe gaat het?’

Iedereen feliciteren is een onbeholpen en serviele conversatiestopper die beter kan worden vermeden, maar ik vrees dat dit gebruik bezig is met een onstuitbare opmars.

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Verjaardag.


5 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Maarten schrijft

    Dit verschijnsel komt mij bekend voor. Laatst feliciteerde een oom van mijn zwager mij met diens verjaadag. Ongetwijfeld goed bedoeld, ik ga er ook niet tegenin, maar ik doe er niet aan mee.
    Ik heb mezelf nu aangeleerd mijn felicitaties te beperken tot het feestvarken en zijn/haar partner.

  2. fleur schrijft

    Sorry, maar ik ben 36 en al zolang ik me kan herinneren wordt al de hele woonkamer gefeliciteerd. En nee, ik kom niet uit de provincie. En ja, een bizar gebruik.

  3. Anne schrijft

    Soms ken ik de familie van vrienden niet en word je ook niet voorgesteld dus heb ik geen enkel idee wie de vader/moeder zijn. Daarom doe ik in zo’n geval ook maar mee met de grote felicitatieronde omdat ik ze dan zeker heb gefeliciteerd.

  4. Anna schrijft

    Eens met Fleur. Moest vroeger ook de hele woonkamer langs om iedereen te feliciteren. Vond het toen al dom en nu nog steeds. Ik feliciteer dus alleen de jarige en evt. diens partner, de rest schud ik wel een hand maar alleen om te groeten of voor te stellen.

  5. t. schrijft

    Ik (1944) vind het feliciteren van iedereen bij een verjaardag juist een leuke Nederl. gewoonte, het laat iedereen weten in welke verhouding je tot de jarige staat en het verbreekt de stilte. Al heel lang weg uit NL, maar dankzij tv en reisjes nog steeds verbonden. Mijn spaanse echtgenoot moet nog altijd lachen als ik hem feliciteer met zijn dochter, met hand en wel, maar vindt het best leuk. Jammergenoeg hebben we geen grote “kring” op een verjaardag,



Sommige HTML is toegestaan