Beste Beatrijs,
Ik vind het vreselijk om altijd weer naar personeelsfeesten te moeten gaan. Collega’s willen het nooit accepteren als je zegt dat je daar totaal geen behoefte aan hebt. Al een paar maal ben ik niet naar een personeelsfeest geweest en dat heb ik geweten ook. Ze kijken je dan op je werk scheef aan, net of je ruzie met ze hebt.
Dat is toch belachelijk? Waarom wil niemand ‘nee’ accepteren? Hoe willen ze nou in hemelsnaam de zogenaamde ’teamspirit’ verbeteren als iedereen met tegenzin naar personeelsfeesten moet gaan?
Liever thuis op de bank
Beste Liever Thuis,
Er is niemand die u met het pistool op de borst dwingt om naar personeelsfeestjes te gaan. U hoeft zich ook niet te verantwoorden of u schuldig te voelen. U vraagt zich af waarom niemand uw ‘nee’ accepteert, maar dat doen ze wel, want u gaat er gewoon niet heen. Ze moeten het wel accepteren, want ze kunnen u niet dwingen. Men kan een os naar de waterkant leiden, maar het dier niet dwingen te drinken.
Op personeelsfeestjes wordt de teamspirit verbeterd, want de mensen die erheen gaan, hebben plezier in een feestje. Als u uw collega’s ook eens van een andere kant wil meemaken, de laatste roddels wilt horen of domweg een gezellige avond wilt doorbrengen op kosten van de baas, raad ik u aan om ook eens te verschijnen. Geheel vrijblijvend natuurlijk, dat spreekt vanzelf.
Hoe weet u of het niks is, als u nooit gaat?
Geef uzelf en uw collega’s eens een kans, vrijblijvend hoor, door er een uurtje aanwezig te zijn: hapje, drankje, gezellige praatje. Ik vind het een groot goed als mensen sociale vaardigheden hebben ontwikkeld in hun leven en dat oefen je juist tijdens dit soort feestjes.
Bewust heb ik dit getraind, ook al ging ik vaak met tegenzin de deur uit en riep dan:” Weer een ervaring rijker”. Ik leerde van mensen andere kanten kennen en ook van mezelf.
Contact met collega’s werd ook beter, gezelliger. Op de bank hangen kan na het pensioen eventueel altijd nog. Daarom kies ik er meestal voor om te gaan.