Beste Beatrijs,
Is het ongepast om spullen van jezelf (die je zelf hebt gekregen of die je al eerder had) bij wijze van cadeau door te geven aan een ander? Zo ja, moet je dat erbij zeggen en mag je het inpakken? En mag je iets weggeven dat je zelf lelijk vindt?
Doorsluizen
Beste Doorsluizen,
Laat ik een onderscheid maken tussen formele en informele cadeaus. Onder formele cadeaus valt alles wat gegeven wordt bij feestelijke gelegenheden die traditioneel gepaard gaan met het overhandigen van cadeaus, zoals een verjaardag, een huwelijk, een jubileum, een geboorte, een diploma. Informele cadeaus worden zomaar gegeven zonder directe aanleiding. Voor een formele gelegenheid kan bij hoge uitzondering een tweedehands cadeau gepast zijn, ingepakt en wel, maar de gever moet wel heel zeker weten dat de ontvanger er blij mee zal zijn. Dit luistert nauw, want voor een nieuw gekocht cadeau geldt die voorwaarde veel minder. Met het spenderen van geld heeft de gever zijn goede wil al getoond – weliswaar in de hoopvolle verwachting dat het cadeau zal bevallen, maar zo niet, geen ramp, want het kan in theorie worden geruild.
Voor tweedehands cadeaus bestaat geen ruilmogelijkheid, dus moet zo’n cadeau echt in de roos zijn, anders is het een afdankertje. Denk aan de categorie ‘eerste druk van een bijzonder boek uit de kast getrokken voor een bibliofiel’. In aanmerking voor een functie als tweedehands cadeau komt verder: niet eerder gebruikt speelgoed voor een jarig kind, flessen alcoholica van goede kwaliteit of een bonsaiboompje, dat iemand kwijt wil en waar de liefhebber verguld mee is. Iets aantrekkelijks uit de kringloopwinkel mag natuur lijk ook. Geen gelezen boeken, geen gebruikt speelgoed, geen gedragen kleding of sieraden en ook geen uit een hotel ontvreemde zeepjes en flaconnetjes met bodylotion en douchegel. Spullen waar iemand vanaf wil kunnen uitstekend cadeau worden gegeven, maar dan zonder formeel kader, zonder cadeaupapier, open en bloot en volstrekt vrijblijvend: ‘Heb jij hier misschien iets aan? Je mag het meenemen, maar het hoeft niet.’
Mijn zus heeft recycle cadeautjes ingevoerd in onze familie omdat ‘iedereen al zoveel spullen heeft’ en om het milieu te sparen. Ik vind het een goed idee. Mijn neefje speelt met een autootje van mijn zoon, dat bij hem niet in de smaak viel en is er heel blij meel. Ik pak wel eens een boek in dat ik uit heb en krijg dat ook van andere familieleden.. Het moeten wel spullen zijn die er nieuw uitzien, vind ik. We zeggen het er overigens als volwassenen er wel bij: ‘Dit is een recycle cadeautje’. We doen het niet met alle cadeautjes trouwens.
Deze vraag doet mij denken aan de saturday night live sketch The Christmas Candle (te vinden op youtube). Het perfecte cadeau voor de nieuwe vriendin van je neef die last minute aanschuift bij het kerstdiner of een vage kennis die je trekt met lootjes. De pastelkleurige geurkaars die je krijgt om in de kast te zetten tot een gelegenheid waarbij je hem weer door kunt geven. Welke vrouw heeft hem niet gekregen? :-)