Spring naar inhoud


Bemoeizorg

Beste Beatrijs,

Ik ben een ms-patiënte en word steeds afhankelijker van de hulp van anderen. Het is lastig, want ik ben gescheiden en mijn studerende kinderen wonen niet meer thuis. Mijn vijf jaar oudere zus woont dicht in de buurt en helpt me met heel veel dingen. Aan de ene kant ben ik daar heel blij mee, maar aan de andere kant vind ik het moeilijk dat ze steeds meer commentaar begint te geven op mijn leven. Ik zal best dingen minder slim aanpakken, maar ze bemoeit zich in mijn ogen ook met zaken waar ze niets mee te maken heeft, soms zelfs met principiële keuzes die ik maak. Hoe kan ik haar dat duidelijk maken, zonder haar voor het hoofd te stoten? Ze behandelt me nog steeds als haar kleine zusje en kan eigenlijk zelf niet zo goed tegen kritiek.

Last van bemoeizorg

Beste Last van,

Veel mensen in een afhankelijke situatie krijgen op een of andere manier met bemoeizorg te maken. Het doseren van zorg is nu eenmaal lastig. Te weinig is niet goed, maar te veel is ook zeker niet goed. U bent vroeger het kleine zusje geweest en nu u door een wreed toeval een ellendige ziekte hebt gekregen, doet uw zus allerlei zorgzame dingen voor u en continueert intussen de oorspronkelijke rolverdeling.

Het gebeurt waarschijnlijk ondanks haarzelf. Terwijl ze de beste bedoelingen heeft, kan ze het niet nalaten die andere dingen uit uw leven (waar ze niets mee te maken heeft) ook meteen maar even mee te nemen, als ze toch bezig is. Vergelijk het met iemand die op weg naar de keuken gaat om af te wassen en in een moeite door ook even de vuilniszakken buiten zet.

U moet dit onderwerp aansnijden met haar – er is geen andere manier. Voer een goed gesprek van mens tot mens. Vertel haar dat u haar hulp bijzonder op prijs stelt. Overweeg, als het om een substantiële hoeveelheid tijd gaat, haar een financiële vergoeding te geven. Neem haar daarnaast als dank eens mee uit eten of naar een voorstelling, maar zeg ook dat u een bepaald soort inmenging niet goed kunt verdragen (geef diverse voorbeelden) en leg uit dat u zich dan veel afhankelijker, zieker, onvolwaardiger, waardelozer voelt dan nodig is. Vraag haar om u de gelegenheid te geven om uw eigen fouten te maken, zolang u überhaupt nog in de gelegenheid bent om fouten te maken. Vraag haar, met andere woorden, op het juiste moment te zwijgen. Als u au fond een goede verhouding hebt met uw zuster, moet u zo’n gesprek kunnen voeren zonder dat zij beledigd raakt.

Artikelen in Broers en zussen, Ziekte.

Gelabeld met .


0 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.



Sommige HTML is toegestaan