Spring naar inhoud


Als een knuffel een obstakel wordt

Beste Beatrijs,

Mijn zoon van elf slaapt nog steeds met een beer, zijn lievelingsknuffel. Ik als moeder kan daar met grote vertedering naar kijken, maar er rijst een probleem. Nu sportkampen, slaapfeestjes en aan het begin van het volgende schooljaar een brugklaskamp naderen, zegt mijn zoon dat hij daar niet naar toe wil, omdat hij bang is dat de andere jongens hem uitlachen. Zonder zijn knuffelbeer slapen kan hij niet. Zijn oplossing is thuis blijven, maar dat is straks met het brugklaskamp eigenlijk geen optie. Bovendien vind ik het jammer dat hij zich leuke feestjes ontzegt vanwege schaamtegevoelens. Ik wil hem nergens toe dwingen, maar als deze fase niet vanzelf ten einde komt, hoe kan ik dan ingrijpen?

Niet zonder Beer

Beste Niet zonder Beer,

Het wordt tijd dat uw zoon afscheid van zijn knuffel-bedmaatje neemt. Voer een gesprek met hem, waarin u uitlegt dat kinderen niet alles van vroeger kunnen meenemen naar later. Als kinderen groter worden, gaan ze langzaam aan de wereld in en voor knuffels buitenshuis is dan geen plaats meer. Die kunnen als aandenken en als decoratie thuis blijven op het bed. Uw zoon weet al dat het gezelschap van zijn beer spot en hoon van zijn vriendjes zal geven. Dus zal hij de knuffel thuis moeten laten – er zit niets anders op. Zelf thuis blijven en niet naar logeerpartijtjes, of schoolkampen gaan is een verkeerde oplossing, want daarmee houdt uw zoon zichzelf klein. Hij heeft tenslotte ook geleerd om het zonder zuigflessen en spenen te doen.

Vertel uw zoon dat iedereen kan inslapen zonder een fysiek hulpmiddel. Zelfs als mensen uren lang wakker liggen, omdat ze een knuffel/ een bepaald lapje/ hun eigen onvervangbare deken/ hun geliefde/ hun telefoontje/ de levende kat of hond op het voeteneinde missen, zullen ze op een gegeven ogenblik toch in slaap vallen, eenvoudig omdat ze te moe zijn om nog langer wakker te liggen. Het gemis zal er zeker zijn in het begin, maar het went vanzelf. Zeg tegen uw zoon dat er geen sprake van kan zijn dat hij niet meedoet aan schoolkampen, omdat die net zo goed bij school horen als rekenles of gymnastiek, en omdat hij zich daarmee buiten de groep zou plaatsen. Erken dat het moeilijk kan zijn om voor het eerst zonder Beer te slapen, maar verzeker hem dat u alle vertrouwen hebt dat hij deze horde kan nemen.

Artikelen in Kinderopvoeding, Verslavingen.


4 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Karin schrijft

    Aangezien ik twee zonen heb van 14 en 12, denk ik dat ik iets kan toevoegen. Mijn ervaring is dat kinderen van deze leeftijd nog heel vaak met een knuffel slapen. Simpele oplossing: op kamp moet een slaapzak mee. Knuffel gaat in de slaapzak, niemand die het ziet, kind hoeft zijn knuffel / kussentje toch niet te missen.
    Bij logeerpartijen is dit meestal ook geen probleem.

  2. ShaneeQ schrijft

    Ligt het probleem bij de zoon, omdat hij het nog prettig vindt om met een knuffel te slapen of bij de pesters… Mijn onwetenschappelijke kijk op rokers. Allemaal mensen die hun speenfase nooit te boven zijn gekomen en zitten met een grote orale behoefte. Ik zie regelmatig volwassen vrouwen in de auto naast hun partner duimzuigen! En met de andere hand draaiend aan een haarlok. Best vermakelijk. Maar is het erg?? Ik denk dat deze knuffelzoon zich niet moet generen en gewoon zijn knuffelbeer moet meenemen op schoolkamp. Goed voor zijn character building en eigenwaarde. Ik ben 11 en geneer me er NIET voor met een knuffel te slapen. Echt vreselijk dat dit als probleem wordt gezien.

  3. Helene schrijft

    Plotseling weglaten als je op kamp gaat vind ik persoonlijk niet zo goed, het is juist zo fijn als een kind iets vertrouwds heeft van thuis. Bij onze zoon was het meenemen geen probleem, want veel kinderen namen na de basisschoolleeftijd nog hun knuffel mee op kamp. Ook bij de scouting werd er nooit iets van gezegd, het werd blijkbaar van elkaar geaccepteerd. Wel kreeg onze zoon een keer een klein konijntje van stof met Pasen bij de choco-eieren, en dat vond hij zo’n leuk, stoer knuffeltje dat het werd ingeruild voor grote Apie. Toen konijntje een keer kapot was (hij was toen al een jaar of 15) en ik het een paar weken liet liggen bij de verstelkleren, werd er steeds minder naar omgekeken totdat hij het helemaal vergeten was.

  4. Jacqueline schrijft

    Tip: in plaats van de beer, een grote zakdoek (zo’n boerenzakdoek) die je lekker in je hand kunt klemmen. Ik (volwassen) slaap daar nog steeds mee. En niemand vindt het gek als je een zakdoek hebt. Hij moet wel groot genoeg zijn om lekker vast te kunnen houden. (Je kunt ze volgens mij nog altijd kopen bij de Zeeman).



Sommige HTML is toegestaan