Afgeknapt op vriend

Beste Beatrijs,

Vijf jaar geleden overleed een goede vriendin van ons. Mijn man en ik hebben daarna haar echtgenoot bijgestaan in zijn alleen zijn. We hadden veel contact en zelfs een wekelijkse dag, waarop hij met ons mee at. Inmiddels is hij hertrouwd. Het contact met hem is veel minder frequent, we zien hem met zijn huidige vrouw een paar keer per jaar en op verjaardagen. Het afgelopen half jaar zijn wij zeer intensief betrokken bij mijn alleenstaande schoonzus die ernstig ziek is en voor wie wij als mantelzorgers optreden. Voor ons een heel moeilijke tijd die ons psychisch en fysiek veel kost.

Onze vriend heeft al die tijd nooit geïnformeerd hoe het met mijn zieke schoonzus of met ons als mantelzorgers gaat. Toen mijn man laatst meldde dat we zijn verjaardag niet vierden omdat we een heftige periode doormaken, stuurde hij een app met de woorden ‘Oké, sterkte ermee’. Deze week stuurde hij een app of we een keer kunnen afspreken om bij te praten. Mijn man en ik hebben absoluut geen zin meer in contact. Ook eerder was het vaak eenrichtingsverkeer. Moeten we eerlijk zeggen wat ons dwars zit of de vriendschap beëindigen of omwille van de zeer goede herinneringen aan mijn overleden vriendin, de vriendschap zonder iets te zeggen voortzetten?

Onattente vriend

Beste Onattente vriend,

Dit is een veelvoorkomend patroon: iemand bekommert zich om een verweduwd persoon (nodigt hem of haar uit om langs te komen en regelmatig mee te eten), vervolgens vindt de weduwe/ weduwnaar een nieuwe partner en laat de oude vrienden vallen. Het contact is althans veel minder intensief en frequent dan daarvoor. Begrijpelijk bent u enigszins gepikeerd door dit gedrag. Deze gang van zaken past bij mensen zoals uw vriend die gedurende zijn huwelijk waarschijnlijk op zijn vrouw heeft geleund voor de sociale contacten en nooit zelf op een actieve manier vriendschappen heeft onderhouden. Nu hij een nieuwe vrouw heeft, schiet hij automatisch terug in het oude patroon. U kunt het hem kwalijk nemen (het is inderdaad niet erg fraai), u kunt ook denken: zo zit hij blijkbaar in elkaar.

U verwijt uw vriend gebrek aan belangstelling voor het lot van uw schoonzuster. Bedenk dat het voor veel mensen al heel moeilijk is om attent te zijn voor hun eigen naaste familie en vrienden. Laat staan voor de naasten van die vrienden. Ik vermoed dat uw vriend nauwelijks besef heeft van uw schoonzuster. Hij zal haar niet persoonlijk kennen, haar welzijn gaat hem niet aan en bijgevolg heeft hij geen flauw idee van uw slopende beslommeringen. Wat ik eigenlijk bedoel: wacht niet af tot uw vriend naar uw schoonzus informeert, maar doe zelf ruim verslag van haar en uw eigen ongerief, wanneer u hem spreekt – bijvoorbeeld bij de door hem voorgestelde afspraak. Dan krijgt hij heus wel in de gaten dat u het zwaar hebt en zal hij zijn medeleven betuigen. Iets anders dan mondeling medeleven betuigen kunt u van hem overigens niet verwachten.

Hoe dan ook, zijn gebrek aan attentheid in verband met uw schoonzuster lijkt me niet voldoende reden om de vriendschap op te zeggen. Neem het gelijkmoedig op, zie uw vriend voor wat hij is: een tamelijk egocentrische, sociaal niet buitengewoon vaardige man, met wie u wel een lange geschiedenis hebt. Laat die geschiedenis in zijn voordeel spreken en zet hem niet aan de dijk.